چله شویی قصه............رجب کاظمیان

یکی از پیرمردای با صفای میر مر حوم مشهدی محبعلی دا بود  ما نسبت نزدیک داشتیم  وبا مرام ایشون اشنا بودم  بسیار ذهن باز و روشنی داشت  قصه های زیادی در خاطرش بود  جالب تر اینکه ایشون شاید سوا د کاف نداشت ولی شعر های زیادی رو از بر میخوند از جمله حدیث کسا   داستان خضر والیاس پیامبر داستان موش وگربه عبید زاکانی و اشعار روز مره یکی از داستانهای ایشان که ما بجه هاخوشحال  می شدیم از این قرار بود واما  ناقلان اخبار وراویان گفتار  روایت میکنند  بهار بود قبرستا نی سران اندی خانه نساخبن  ودلواز به 3 تا حیوان  یه وره   یه دانه کولی و یه گوساله که ضعیف بن وجان صحرا بشین نداشتن روزان   در میکردن صاحبانشان  قبرستان سران اون طرف دم مخابرات فعلی تا غروب دبن خودشانی برک  وغروب میبردن طویله  جا میکوردن  یه روز از یادشان درشه حیوانان بماندن بیرون دبه تاریک میگردی  همین طور بچر بچر بیامین  زمینی چشمه  او بخوردن  بز که عاقل تر به بگوت تکلیف چیه یه فکری کرد و تصمیم بگیتن بشون اسیاب  پایین چشمه قایم گردن تا صبح  اینا که دره گلان مشغول چرا بن یه تیکه کاغذ بشبه بزی شاخی میان  خلاصه پر تایم نگذشته به یه گرگ  اون درباغی دره گلان جور امه که محل یه سری بزنه بینه چه خبره شاید چیزی گیرش بیا  برسی زمینی چشمه  اسیوی دم  بوی حیوان بفهمی خبری یه بشه اسیوی میا ن بیدی بعله  یه بز ویه وره و یه گوساله  ذوق ده پر  هگیت همینطور داشت حساب کتاب میکر د کدام بخوره بز بگوت اقای گرگ خوب بیامی من از شهرک وحکومت نامه دارم توره کت بسته ببرم گرگ سوال کرد چی نامه کو   کاغذی که شاخی گل اوزان به نشان بدا گرگ دستپاچه گردی  گوساله بگوت بگیرش ولی گرگ فرار کرد هراسان طرف جیری درو  سبزه کاری جویی سر یه نفسی بگیت بگوت شانس بیوردم می شیم شهرک حالا حالا گیر بم سابقه داشت  یکم اب خورد  بیدی یه روباه جیرو ده جور امه بعد از سلام  حال احوال  روباه بگوت چیه هراسانی  گرگ قصه ره بگوت روبا ه بگوت ای بی عقل بز چی به مامور دولت کی اداره ای گرست تی سره کلاه بزین کجه دبن بگوت زمینی چشمه ای اسیو راکتن   و اما بز بعد از در شین گرگ بگوت دوستان ای بی صاحاب و می گرده باید فکری کنیم اسیو ده در امین  پایین شریک باغچه یه جوز دار دبه اون چره ای سر وطوری بود مثل پل  بالا رفتنش راحت بود برسین به جوز دار بگوتن دار ده جور شیم و قایم گردیم بز دور کش کرد بشه داری وسطان  وره دورکش کرد داری نمیز گلان گوساله همبن کمر کش دار بماند  روبا ه با گرگ بیامین اسیو بیدی بعلی جا ترو  حیوانان دنین  بیامه بیرون جخدی ورف بیامبه  جای پای گوساله معلوم به  ایزی پی بیامین تا جوز داری بن روباه وایسا  دیگه جای ایز پیدا نبه  بگوت اقای گرگ وا یست من یه استخاره کنم این بی صاحبان کجه درن چشمان دبست دو تا انگوشت بهم نزدیک کرد  یهو گوساله  نتانست خودشه داری سر بداره جیر کت روباهی سر روباه هول بخورد بز بلند داد بزه قاضی بگیر قاََضی ره  بگیر تا من جیر ام روباه و گرگ فرار کردن دم صبح شده بود وهوا داشت روشن می شد وحیو نای قصه ما باز امدن قبرستان سران وبخیر گذشت اینم داستان شب چله ما شب تون بخیر