مایی هفت سینی حکمت...سیده فریده میربابایی

هفت سین نوروزی 

۱-سیف( سیب) : نشانه سلامتی .  سیب مَس به تعداد اعضای خانواده بو و قبل اینی ک خراب گرده ، خورده گرده 

۲- سنجد : نشانه محبت و میوه درخت عشق 

۳- سمنو : سمبل برکت و همراه با شیرینی مَ سر سفره بو 

۴- سیر : نگهبان سفره و انرژی های خَنه و جلو گیری مینه از بیَمنِ انرژی های منفی خنه ای میان 

۵ - سماق (سماک ) : اینی خَطر ک همرنگ طلوع خورشید هستَ یاد آوری مینه بعد هر سختی آسانی قرار بیا 

۶- سرکه : قَبلَنان شراب دِمینگتن الآنان سرکه مَ بو ک سمبل صبوری هستَ 

۷- سبزه : سمبل شادی و خرمی و سرزندگی 

قدیمان : یه ظرفی رِ برنج می ریختیَن و سکه رِ دی روی آن دِمینگتن برکت و پُر پولی خَطر 

تخم مرغ دی ،  سفره ای میان دِبِ .... تخم مرغان حتما مَ طبیعی بو ، نه توخالی ، نه پلاستیکی و نه سُفالی و قبل اینی ک خراب گرده دی مَس بخوردن 

نماد باروری ....

آینه ... دی سر سُفرَن دِبِ این خَطِر ک .... وخت سال تحویل خودشان آینه ای میان نیَ کِنَن ، بِینَن می تَنَن  خودشانی همرَه رو در رو گردن ، و کاراشان و رفتاراشان  در سالی ک بُگذشت رضایت دَرَن 

بِینَن خودشانی همره چند چند دَرَن ...

شُمایی بِرِک سالی پر خیر و برکت آرزو مینم

واژه ی بِزِنج......آزیتا جعفری

سلام و درود بر همه میری های عزیز 

سری به گروه بزییم بیدییم در مورد کلمه بزنج صحبت منین 

این کلمه خاطره ای رو برام زنده کرد که گفتم براتون بگوم 

چند سال پیش که بساط مهمانی و دوره ها میری میان برگزار مگردی همه خانم ها موگوتن و مخندستن و ما دی اون میان شنونده بیم و اونانی همراه مخندستیم ولی اون زمان به عمق سخنانی که موگوتن بی توجه بیم اما الان مفهمیم که هر جمله ایی که موگوتن دنیایی حرف به 

سخن از این به که دنیا و آدمان چندی عوض گرستن اون مهربانی و اون صفا رو دی آدمان ندارن و همه خودشانی فکرن  هر کی در این مورد یک نظری داشت و سخنی موگوت تا اینکه یکی از خوش سخنان مجلس بگوت جدیدیان بزنج آدم هم آدمهای قدیم همه چی تمام بن اینه بگوت و همه بخندستن 

الان مفهمم که چی موگوتن حالا باز اون زمان خوب به کجایید بینین که الانی نسل دی واقعا باید بگوت بزنج البته بلانسبت موگوم به نسل جدید میری 

نسل جدید نسل مجازی هستند و مایی همراه سازگار نین البته ناخواسته ما رو هم وارد دنیای مجازی کردن اما هنوز ما وابسته به نسل قبل هستیم 

ما تابستان که مگرده هنوز دوست داریم بیاییم وطن و دید و بازدید کنیم و عاشق دوره ها هستیم درسته که دوره هامون 

مثل قبل شور و حالی نداره آخه شور و حال دور هامان همکشان بشیین و چندی افسوس مخوریم 

اما چه کنیم در مقابل تقدیر و حکمت الهی چاره ای جز صبر نداریم و زندگی در جریان هسته 

امیدوارم که همه ما میراث گذشتگانمان را که همان اتحاد و همدلی و صفا و صمیمیت و مهربانی به رو پاس بداریم 

با تقدیم احترام آزیتا جعفری

قدیمی محبتان .......افشین اباذری

بیامیَم خنده کِنان نوگل خندان دَنه بِی

بیشیَم مدرسه ای دم تو ره بینَم دَنه بِی

بوگوتن آقا مدیر وچکانه درس هَمِدی

بِدُوِستم تیی وَر کلاس میانان دَنه بِی

تو بوگو جان پدر کِجِه تو ره پیدا کِنم

کوچه ای گَل،مسجدی دم،باغ میانان دَنه بِی

بیشییَم حمامی سر توت داری بن بِرمِه کنان

بنِوِشتَم ،بیامییَم غمگین و نالان دَنه بِی