ماجرای مینی برَری ساعت...فریده میربابایی

سلام خجیر هم ولایتیان 

یه خَطِرِه بوگوم شماره : یادم میا وچه بِیم اولین ساعت مُچی رِ پیَرم بِرَرَکمی بِرِک بِخرستِه به ، بِرَرَم دی ترسِشی خَطر نوگوت گم گرستی ، اول بِشِه زمینی خاک دِ چه جور غَلط بِزِه ، خاک دی بیریخت لباسان و سر و صورتشِ ، دِوَره لباسانشِ دی پاره کِرد ، بِشِه خَنه و بوگوت : چار ، پنج نفری مَنِ کتک بیزیَن و ساعتمِ بِدُزدیَن .... ولی باز دی کتک بُخورد ، چون کَ ساعتش خَنه جا مانده بِه(بِ) 

خاطره ای از سور و سات سفر به میر دهه ۷۰ علیرضاجعفری

بنام خدا

 دل نوشته ای از ایام نوجوانی ام 

روزگار کودکی و نوجوانی چه زود سپری شد. 

در آن سالهای دور قسمتی از خاطرات خود را به رشته تحریر در آورده بودم. خاطرات سالهای ۱۳۷۴ لغایت ۱۳۸۰ مربوط به زندگی شخصی و اجتماعی در کنار دوستانم.

بعد سالها گذری بر آن نوشته ها کردم. از برخی نوشتها بسیار متعجب شدم و انگشت حیرت بر دهان گرفتم که در این سالها چه شد؟ چه اتفاقی افتاد؟؟؟؟!!!!!!

ابتدا کمی تردید در نوشته هایم کردم اما از آنجاییکه با دقت و احساس در گذشته نوشته بودم تردیدم رفع شد.

راستی چه بلائی در خصوص ارزش واحد پول ملی ما آمد. 

قضاوت با شما.

 روز ۸ فروردین ۱۳۷۷ بود.  در خانه پدری ام در شهسوار بوده و

 از شوق رفتن به روستای  میر نخوابیده بودم. ساعت ۴.۵ صبح بی صبرانه از خواب بیدار شدم. 

پدرم با خودرو شخصی اش از شهسوار مرا به چالوس رساند.

 با دوست ایام کودکی ام آقای سید علی میربابایی قرار داشتم. 

بلیط اتوبوس  ساعت ۷ صبح برای تهران داشتیم.

با سایر دوستان ایام کودکی در تهران قرار گذاشته بودیم.

امیر میرچی

 محمد علی غفوری

  حسین حمیدیان.

 منزل دانشجویی ام انتهای خ نظام آباد بود.

دوستان در ساعت ۴.۵ بعد از ظهر به منزلم آمدند. 

برق شادی و

شوق و ذوق رفتن به وطن و دیدن دوستان ایام کودکی در چشمانمان نمایان بود.

 بی وقفه قهقهه مستانه سر میدادیم و در پوست خود نمی گنجیدیم.

بی قرار بودیم و دانگ ها را جمع کردیم .

مادر خرج بنده بودم.

باور کردنی نیست. دانگ هر نفر:

 ۶۵۰۰ تومان. 

به حروف می نویسم که تردیدی ایجاد نشود. شش هزار و پانصد تومان فقط.....

با یکدیگر به میدان امام حسین رفتیم و وارد بازار معروف : خ شهرستانی شدیم که از شیر مرغ تا جون آدمیزاد در آن یافت می شد.

آذوقه ماندن یکهفته ای را جهت خرید تدارک دیدیم.

دقیقا این مواد خوراکی و ... از روی دل نوشته هایم به رشته تحریر در آمده است.

۱. یکدست کامل کله پاچه با سیرابی

۲. دو کیلو گوشت

۳.   ۸.۵ کیلو مرغ ( هشت و نیم کیلو)

۴.   سه عدد نوشابه خانواده

۵. سایر

کاهو، سرکه، شامپو، ریکا، کبریت، تخم مرغ، پنیر، روغن ، سس گوجه، سس سالاد، خیار، پرتقال، کیوی، سویا، رب گوجه، 

در دفتر چه خاطراتم نوشته ام وقتی به خانه آمدیم با حجم انبوهی از مواد غذایی و..مواجه شدیم که واقعا خرید لاکچری آن زمان محسوب میشد.

جمع این اقلام فوق چقدر شد؟؟؟؟؟!!!!!!!

  فقط ۲۹ هزار تومان.

لفظ

به حروف 

 بیست و نه هزار تومان.

دست از پا نمی شناختیم البته روستای میر هم در آن سالها لطف دیگری داشت...

یکشنبه ۹ فروردین ۱۳۷۷

صبح ساعت ۴.۳۰

صبح از خواب بیدار شدیم.

باران می آمد.

اثاثیه و مواد غذایی و ساکها را جمع کردیم و ساعت ۵ صبح میدان امام حسین بودیم.

در میدان امام حسین گویا کسی خواب ندارد و شخصی ها منتظر مسافر و داد می زدند انقلاب و آزادی.

با یکی از آنها صحبت کردیم که مارا دربست به دوراهی قپان جلو پارک تهرانی ببرد.( ایستگاه مینی بوس علیمردان)

۶۰۰ تومان قرار کردیم

بعبارت دیگر شش هزار ریال

پیکان های خط نظام آباد و گرگان و آزادی خیلی تمیز بودند و بیشتر از ارزش خود پیکان، سیستم صوتی حرفه ای  آن زمان بود.

راننده، کاستی از مرحوم حبیب گذاشته بود.

زودتر از موعد رسیدیم و روی چرخ و فلک پارک تهرانی عکس گرفتیم.

علیمردانی ساعت ۶.۱۵ دقیقه آمد.

سوار شدیم و حرکت کردیم.....

یادش به نیکی یاد.