میری اولین اویی انشعاب....علیرضاجعفری

کوچه منزل پدری ام شیر آب با سکو بتنی یک متری جلو دیوار مشترک ما و مرحوم عبداله مولاییان بود که روی بتون سیمانی آن می نشستیم.
کوچه اقای کامبیز مولاییان جلو منزل مرحوم علی ادنا رزاقی بود و یکی هم به نظرم جلو منزل مرحوم ابوالفضل داهی بود. ضلع غربی منزل جناب اقای بهمن خستو, جلو بید درخت نیز یک شیر آب بود.
اما اولین لوله کشی دهه ۶۰ بود که بعد از انشعاب , لوله های کوچه ها و شیر هاشون رو برداشتند.
سال ۸۴ _ ۱۳۸۵ معتمدین محلی و شورای وقت در خصوص لوله کشی مجدد کوانکی چشمه با سازمان آب تهران ( آقای قدمی) مذاکراتی داشتند و بودجه ۸۰ میلیونی در نظر گرفته شد منتهی تامین اعتبار نشده بود. جناب محمد نبی داهی ( چنگیز ) حسابرس و عضو انجمن حسابرسان خبره ایران که مشغول حسابرسی سازمان آب بودند در پایان حسابرسی متوجه مبلغی مازاد گردیده که می بایست به حساب خزانه داری کل مسترد می گردید.
از همین رو مذاکراتی با مقامات سازمان آب انجام داده که برای روستای میر بودجه در نظر گرفته شده منتهی تامین اعتبار نشده و پیشنهاد استفاده از مبلغ مازاد را جهت تخصیص بودجه به سازمان داده که مورد موافقت قرار گرفت و متعاقب آن جلسه ای با حضور مرحومین قدرت دراج و قدرت داهی ، ولی حسنی ، مرحوم خیراله اباذری و اقای رضا میرچی در سازمان جهت اجرای پروژه تشکیل گردید و پیمانکار پروژه آقای حسین اوجانی تعیین و پروژه در سال ۸۵ _ ۸۶ به بهره برداری رسید. در همان سال شورای وقت طرح تعویض لوله های داخلی روستا را با کمک خودیاری و نصب کنتور اجرا نمود و به موجب فیش واریزی مبالغی از خانواده های میری از ۱۵۰ هزار به بالا اخذ نمود و لوله هایی دفن گردید و کنتر های آبی به هر خانوار  دادند منتهی به نظر میرسد هنوز از همان لوله کشی مرحومین رسولی و خستو استفاده می شود .