شیرینی و آجیلی پاتک بیزیّن....طاهره سخامنش و زری نقدی

طاهره سخامنش: :

یه خاطره بگوم از خوراکیان نایاب ان زمان ها در میر

مامان بزرگم خدابیامرز مایی دست اسیر به

همه تان مدانید که اجیل وشیرینی وشکلات چه ارزشی داشت اون موقعن 

تا یه مهمن میمه علاوه بر چایی یه چندتا پیش دستی وکاسه اجیل وشیرینی خیلی با ارزش به

ولی مگه وچن می الستن اجیل وشیرینی بمنه

بیچاره مایی مامان بزرگ هزار سوراخ سمبه جاهمدا 

ولی ما باتجربه ای که داشتیم همه جاره یاد بگیته بیم

تا اینکه مایی مادربزرگ یه پلیتیک ماره بزه

یه چندروزی سابقه  نداشت  میشی یم پسینه دست از پادرازتر ومیگرستیم

ولی از شما چه پنهان مهمان که میمه اجیل وشیرینی  هم به راه به

بفهمستیم یه کاسه ای زیر نیم کاسه هسه

قرار گرست ایندفعه که مهمان بیمه حواسمانه جمع کنیم ته تودربیاریم

بعدچند بار سرک بکشین بفهمسیم از جعبه های بزرگ خالی چایی برای جادادن شیرینی واجیل استفاده مکردن

ماهم فکر مکردیم داخلشان چایی دره

این نقشه هم نقش براب گرست وما بالاخره یابنده گرسیم

زری نقدی:

ما هم همینطور یه جایی مشخصی خوراکیها رو جا هَمدان،  از لای درِ اون اطاقک بوی وانیله بیسکوئت وشکلاتهای خوشمزه میمهدرشم چِفت میزین وقفل بِه،  وقتی درو هُل هَمدایم  باز نمیشد چون چفت بِه،  ولی دولنگه در کمی جلوتر مشه وبوی بَیر وانیل وخوراکیا میومد بیرون ، واای دیوانه کننده بود،البته بعضی وقتا کلیدو میپیچوندیم وتعداد نوه ها زیاد بود چند نفر نگهبانی میدادیم بقیه میرفتن تو اون اطاقک وطوری که معلوم نشه خوراکیا رو کِش میرفتیم ویه جای خلوت ترتیبشو میدادیم وتا چند روزسمت اون اطاقک نمیرفتیم  یادش بخیر