شدیدی برمه عروسیی میان ........سیده فریده میربابایی

یه خطره بوگوم شُما ره تَبِستانی عروسیانِ میر 

یه سال چهار عروسی بِ میری میان ، میانِ این چهار عروس ، دو تا شان خوَر بَن ، عروسی کو تمان گرست ، عروسَنِ مَس ببرن زامایی خَنه ، پیَر و مَرِ عروسَن دِبَن بِرمِه مِکردن ، من دی کو اوشَنِ بِرمه رِ بِیدییَم ، اشکانم بیَمِه ...

اِسه بِرمه نِکِن ، کی بِرمه کِن ...‌

بی صَحَب مگر بند مییَمِه ، بِرمه ای همرَه دی شور مِکردم ، چه جور بِرمه مِکردم 

همین میان دی پیلَه خوَرم بییَمِه یه دَنِه بِزِه مَنی پَسِ کله 

بوگوت اینَن تُیی چییَن اندین بِرمه مینی ؟ تو چِکرِشانی ؟ 

عروسانی کییِی ؟ پییَری ، مَری ، خوَری ، بِرَری 

من دی بغضم ویشتر گردی تا .... عروسان بِبَردن ... من دی یَ شکم سیر بِرمه کرده بم 

وَچِه بَم ، وَچَنِه قدیم ، بلد نِبَم کو