بیگم انقزیی دلسوزی ...‌..‌‌‌‌‌مژگان شمس طالقانی

دوستان وقتى ما وچه بِیم طالقانى میان بیگم انقزى جان رو بیشترازهمه خانومای مسن دوست داشتیم شاید چون خلق وخوى مهربانى داشتن یا شاید چون بیشتر می دیدیمشون هنوز اون نگاه مهربان شون که همیشه لبخندى هم که از روی  لبشون بلکه از چشماشون نثارمون مى کردن یادم نمى ره یکبار بامرجان خواهرم رفتیم طالقان بیگم انقزى هم دالانى سر بِنِشته به مرجان جانم دی  تازه وینیشه عمل کرده بود وهنوز چسب بیزیه به  تا به بیگم انقزى سلام کردیم بوگوت اى بابام خاک سرم وینییت چى گرسی؟

مرجان هم به شوخى گفت شوهرم مُشت بیزییه  طفلى بیگم انقزى از مهر ذاتیشون  ووجود زلالشون بدون لحظه اى تامل و درنگ گفتن دستش مَس بشکیه   

لحظه ای بعد کمی شک کرد و بوگوت آخه چی گِرِسه به ؟مرجان بوگوت مینی دماغه عمل کردیَم زیباییی خَطِر....غش غش بخندِست بوگوت قحطی تو ره نبره آخه عمله مَس چی کِنی؟ قشنگ بی کو... فروشنده بروت  خریدار دی بِخَرِس تمان گِرِسه به شوهر کِردی کو!!! دی دماغته چیه بَرِک عمل کِردی؟