مادربزرگم معصومه خانم خدابیامرز عاشق درباغ چشمه ای او بِه هرروز ظهره گرمایی میان همین سفره ره میوردن موگوت مرجان جانم تو خوش فرمانی قنبرک وفادار کوزه رِه بوَر خنکه او بیار درباغ چشمه ده بوی قورمه سبزی رِه دره بکشن پلویی عطر ۰۰۰۰منم بوخوره وچه بزاقمه قورت همدام گرسنگی ده موگوتم مِترسم الان خلوته بوشوم مادربزرگم موگوت کی بی عاره تِره در وَره خلاصه بیشی ام ترسم ده کوزه ای همراه بِگُم آنقوزی ای دالانی سر بینیشتم وازفشارگرسنگی دو دقیقه نگرست از آب فشاری عفت خانمی دری گِل او پِر کردم وکوزه ره بدو بدو قورمه سبزی ای پی بیه می ام مادربزرگم بوگوت بوشو اَنِته(مادربزرگ پدری ات) ره گول بزن