تَزه نانی عطر....‌...سهیلا تقی پور

قدیمان اگه یادتان بو همیشه طالقانی کوچه  پس کوچن که رد میگرستیم  نون لواش و کلاسی بو همه جا ره میگیت مایی دل دی یلو نون تازه میخواست شب که میشیم خنمان مَرِمانه موگوتیم که فردا ی جا بشیم ساعت دهی مادرکم موگوت ببه جان کچه بیشیم موگتیم هر جا فقط بشیم یلو دلمان وا گرده ولی واقعا چه صفایی داشت اون سفره ای که پهن میکردن و سماوری که قل قل میکرد و چایی دی سماوری سر نون و پنیر طالقان خیار و گوجه و انگور طالقان اِسه  بخور کی نخور موخوردیم و یلو دی گپ میزیم و مخندسیم خوش بیم  خوشا اون روزان........ الان دی ببه جان نه نانی بو ... صفایی هیچی دِنی چراغ  خاموش میان و چراغ  خاموش دی میشیم ولی امیدوارم هر جا که هستید همتان شاد و سلامت زندگی کنین واقعا که هیچی فدیمی طالقان نُموبو 

ارزوی سلامتی برای تتک تک شما خوبان را از خدای منان خواهانم

سهیلا تقی پور دختر مرحوم اقای علینقی تقی پور