فرایند راه سازی روستای میر و امداد نجات ..........جواد زارعی

امداد و نجات:

جاده میر به تدریج مراحل مختلفی را طی کرد تا به پایانه روستا رسید. رد عبور ماشین ها که روی خاک ده به جای نقش سم ستوران قرار گرفت در واقع مهر چیرگی و استیلای نهاد گذشتگان مبنی بر اراده پیشرفت و آبادانی بود که در زادگاه و محل زندگی خودشان حک شد.

وقتی پیاده ای و به سوی مقصد رهسپاری، مناظر ساکن هستند... درخت، رود و کوه میخواهند دستتان را بگیرند و با هم حرکت کنید. حتی پرنده ای که روی  شاخه لرزانی نشسته دور شدن با تانی تو را به آرامی دنبال می کند. اما با سرعت ماشین که گذر می کنی، انگار آنچه میبینی در حال گریز از تو است. 

به هر حال در این جاده تمام احساساتی که بر من مکشوف گردیده در پیاده روی بوده است!

نخستین بار بعد از تکمیل جاده با اتومبیل پسر عمو مسیری را که غالبا ناهموار بود، پیمودیم و وارد میر شدیم. اما در مصاف با سنگلاخ خیلی زود متوجه شدیم باک اتومبیل زخمی شده و اندک بنزینی که مانده بود نیز خارج شد.

باک را جدا کردیم و بردیم نزد زنده یاد آقای عبدالمحمد و ایشان با روش  تجربی خودش روزن را پیدا کرد و به لحیم کاری پرداخت. با چهره شاد و خندان همیشگی خودش و ما ناظر همراه با دلهره که باک منفجر نشود... برای برگشت، زنده یاد آقای جانی با گشاده رویی یک گالن بنزین از خانه اش برای ما آورد.... روح هر دو عزیز شاد.