اندود کاری و شوخی با یه خجیره هم محلی ......سیده فریده میربابایی

 

یه خطره بوگوم شمارِ: 

وچه بِیم مارِ وختی اِمرو اِمتِحَنَن تمان مگردی فردا دی رهی بِیم طالقان( میر) ..

من و پیَر ، مَر و کوچیکین خوَر ( خواَر) جلو دِ قَطرانی همرا (دوتا قاطر ) بیَمه بِیم سوی میر از قبل دی پیرم بوگوته به خنه رِ اندود کِنَن ،  (گِلُ) مشغول گردن

 همینی که ما وَرِد گرستیم و حیاطان دی شلوغ به ، یه بنده خدایی بیَمه پیَرَمی جلو بوگوت ، دیواران چندین زیبا گِرِسی، میانشان چی قاطی مینین ، پیَرَم خیلی جدی بوگوت شیر ، اون بنده خدا دی ساده ، بوگوت راستی اندین شیر کِجِه دِبییِه ؟کی دَره ؟ پیَرَم بو گوت اِسه  مه وِگردی تا  پیدا کِنی . الکی نی کو ... خلاصه کَمَکی گپ بیزییَن طرف بِشِه ... دو - سه روزی پیداش نِبِه ..  فردایان بییَمه بوگوت شیر اَندین پیدا نِکِردم بیا بیشیم جایی ک تُ بیگیتی . پیرم خنده دی غش کِرد و بوگوت شوخی بِه ... اَخه ساده..... کی دیوارشی اندودِ شیر دِ مینگنه ... طرف عصبانی نگردی ؟پیَرَم دی بو گوت مَس باور نِکِنی

فریده السادات میربابایی