سفر به میر قاطری همرا....سیده فریده میربابایی

من دی کوچک بم .. . مداری دبستانی سنین .. با پیَرم و مَرَم وخوهَران را کَتیم میری رو ... سه تا خر و دو تا قاطر بارمان به ... سکینه ننمی دی همرَهِمان به .پیرم اویی برک متکانی همره تختکی بساته به یَهرجور که زیر دستانش دی متکا دبه سکینه ننمی دنگته به وسط درو تا دور او دی متکا دبه زیرش دی پتو ... بیَمییِم ، بیَمییم

وسط ره پیرم بوگوتم افسار من مَ هگیرم بوگوت بلد نییِ بوگوتم خو یَد هگیرم ... جوان بم و ناحالی افسار بیگیتم و عینهو اسب چموش مِدَوِستَم مِیدیَم قَطِر،نفس، نفس میزیه   ت برسییم تنگه ی میر یهو قطر نیَمِه ، من بکش....  او نیو.... رو خنه ای  صدا دی نمییَلِست صدا به صدا برسَه  .... تا اینکه ( ننه بزرگم جیغ میزه جوان نُمُرد افسار ول کِن) بللههه ننه بزرگمی قَطِر دِنگت

ننه بزرگمی فحش بیگیت جانمی ، من دی هم خوف داشتم هم خنده ام بیگیته به ، همه دی جلو بن ما عقب بِیم ... چندی بگذشت گویا پیرم بو مِبره ما دیر کردییِم وِمیگرده بیا مایی دنبال که اون صحنه رِ مِینه چشمتان روز بد نِینِه ... از اون ور ننه بزرگمی ناله مکورد از اون ور دی من اندین فراری میان مُخوردم زمین