منوچهرمان و کرکی جوجه ...سهیلا تقی پور

اون وقتان اگه یاداتان بو هر کس میَمه میر یک کارتون جوجه یا کرک همراش مییورد تا اونجه درن بزرگ کنن مایی مادر دی ۵تا جوجه خودشی همرا ه مییورد چون مایی کوچیکه برر منوچهر خان عاشق حیوانات به از دسته غذا  جوجن بزرگ گرسته بن شوکی که میگرست ایننه مادرکم دیمینگت توالتی میان البته بزرگ به توالت اونن هم میشین جاشان موخوتن بک روز بیدییم یک دنه جوجن دنی اوو خاک سری کجه دره بررم خیلی دنبالش بشه پیدا نکرد تا بیدی توالتی چاهی میان صدای جیب جیب جوجه میا بیامه آقامه بگوت حالا گریه نکن کی نکن که من جوجم رو میخوام چراغ  قوه دینگتیم بیدیم  بله جوجه خودش رو به دیواره چاهی توالت بچسباندی فوری  آقام  بگوت بوشو دنبال ابوالفضل خان او دی بیَمه بیدی بله جوجه گیر کرده بوگوت منوچهر طناب بیورم تره ببندم می شی چاهی میان اوره بییوری با گریه بگوت بله ما بگوتیم بابا گاز چاه اوره میگیره  بگوت منو بگیره بهتره تا اون حیوان اونجه اینجور بالا ره نیه کنه منو صدا کنه خلاصه طناب دبستن اوویی کمر بشه داخل چاه جوجه ره بیگت بیورد بالا این هم فداکاری یک نوجوان در قبال حیوانات..... سعی کنیم نسبت به همه چیز و با همه کس مهربانانه برخورد کنیم شاد باشید سهیلا تقی پور