عمو رفیع مرحوم...........بابک میرچی

عمو رفیع....بابک

امشب می خوام یادی کنم از مرد بزرگ

ورزشی میر مرحوم عمو رفیع رسولی 

اواخر سالهای هفتاد فکر بود که ایشون بازنشسته شدن و بیشتر اومدن طالقان

هر روز ایشون کل نوه های محترم خاندان رسولی رو میبردن رودخانه 

و بعدش با کلی انرژی میومدن فوتبال

خودشون یه تیم خوب بودن همیشها

همیشه دوست داشت بازی مساوی بشه

اگه عقب بودن چیزی نمی گفت اما اگه تیموشون برنده بود الکی گل می خوردن

مرد بزرگ برای نسل ما خیلی انرژی داشت

در زمان ایشون ما لباس یک رنگ نداشتیم

قرار بر این بود اگه تیمی گل اول رو زد 

تیم مقابل پیراهنها رو دربیارن

بارها شاهد بودم که دوست داشتن گل اول رو دریافت کنن که تیم خودشون لباس رو دربیارن تا تیم مقابل ناراحت نشه

با همه دوستانه صحبت می کردن

اگه خطای خطرناکی می کردی حتما جریمه میشدی ، جریمه ایشون دویدن دور زمین بود( اینکار رو من خیلی انجام دادم)وشاید بیشتر دوستان

چقدر ایشون برای بچه ها ارزش قائل بود

همه رو بازی می داد 

انگار یه فرشته بود برای بچه ها

بعد از ایشون دیگه احساس می کنم فوتبالی برگزار شد 

بابت همه مهربونیات ازت ممنونیم

روحت شاد عمو رفیع