جوز پزی................صادق اباذری

(جوز پَزی)

جمع کردن گردو از زیر درخت

یک سنتی از قدیم در میر رایج

بود و همچنان هم ادامه دارد

در آخرای شهریور و اوایل مهر

درختان گردو را پایین میکنند

بعد از آن میتوان به پای درختان رفته وجوز پَزی  کرد

بسیار کار با مزه ای هست و

طرفدار زیادی دارد از بچّه های شش ساله گرفته تا پیر مردان وپیر زنان نود ساله همه

علاقه مند به این کار هستند 

یعنی در دوماه مهر و آبان همه

افراد محل اتوماتیک وار آدم

های سر به زیر میشوند در زمانهای قدیم اگر صبح زود از

خواب بیدار میشدیم با چراغ

قوه به در باغ رفته وجوز پَزی

میکردیم و زود به خانه بر می

گشتیم شبهای که باد میزد صبح آن روز برای ما انگار عروسی بود ویا بعضی از شبها

که باران میزد صبح روز دیگه

سر از پا نمی شناختیم ولذت

خاصی داشت حالا اگر یک روز

صبح دیر از خواب پا میشدیم

کار سخت تر میشد چون صبح

زوددیگران رفته وگردوها رو جمع کرده بودند دوندگی ما

بیشتر میشد حالا میپردازم

به یک روزی که دیر رفتم جوز

پَزی صبح از چشمی لو روبروی خونه آقا ابراهیم علی

از جوزدار مدباقر دا شروع کردم بعد سرازیر به طرف در باغ بعد رفتم رونسی بعد

زمینی چشمه بعد جیری دره

همینطور رفتم آبگرمی سر

باغ حاجی کمال بعد بغل دست

اون آسیه خاله جوزداران بعد

رفتم زیر تله آب گرم  باغ  حاجی عباس ورسیدم به 

آخرین درخت گردو که حدوداً

چهل ویا پنجاه متر مونده بود

برسه به آبشار میر بعد از اونجا برگشته و سبزه کار هم

یک دوری زدم وگشنه برگشتم

خونه از گشنگی(نون وپنیررو

چرخ هدام دِ بخور) اونهایی 

که رفتند جوز پَزی میدونند

چقدر با مزه هست اگر بگم

شاید باورتان نشه دقیق یادم

هست اومدم خونه شمردم

۹۹ تا گردو جمع کرده بودم با

این همه پیاده روی اول صبح

دوتا میوه نایاب در اون فصل

پیدا میکردیم خیلی با مزه بود

یکی گلابی ویکی هم انگور

اول صبح خیلی خوردنش حال

میداد والا به هم بود زال زالک

ازگیل وحشی (کاری وکنس)

هرچی گیرمون میومد هم می

خوردیم ولذت می بردیم

جای همتون خالی بود

(سلامتی یکایک شما آرزومه )