کمرها و تله ها........صادق اباذری

( کَمَر) 

در میر به سنگ های که نشود

از زمین بلند کرد وخیلی سنگ

بزرگ باشد کَمَر میگویند

۱- قرآن کمر۲- بَزک کمر ۳- دروازه کمر ۴- علی میرزای کمر

۵- خروس کمر

قرآن کمر - درخزی دیم هست

پشت در باغ    که قدیما برگه های از قرآن ویا کاغذهای که

که روی آنها اسم اماماویا آیه

های  از قرآن بود برای اینک

زیر دست وپا نباشه چون گناه

داره آنها روبرده وزیر قرآن کمر

میگذاشتند بزک کمر- درراه قدیم ( راه مال رو) میر به

اوچان قرار داشت درزمانهای

قدیم جمع میشدیم جوانها

پسرودختر (روزهای عزیز) 

مثل ۲۸صفر یا چله امام ووو

میرفتیم امام زاده اوچان برای

زیارت نرسیده به اوچان بعداز

باغ اعظم آقا دره کوچکی بود

که یک درخت سنجد هم آنجا

بود بعداز دره یک سنگ آنجا

بود که به آن بزک کمر میگفتند

وقتی میرسیدیم اونجا دخترا

 به ما پسرها میگفتند( وچن

بشین جلوتر بنیشین تا ما

بیم باهم سرازیز گردیم طرف

اوچان) حالا دراون قسمت

دخترا لباسهاشونو مرتب میکردند ی دسی به سرو رو شون میکشدیدند موهاشونو

مرتب میکردند درهر صورت

آنجا بزک کمر برای ما میری

ها نام گذاری شده بود

دروازه کمر- امتداد مله سنگ

به طرف پایین یکجا کاملا

صخره ها قطع میشود آنجا که

بصورت دروازه میشود بطوری

که از طرف محل بری بعداز

اون دروازه پس ماله پشت 

نمایان میشود ازمحل هم دروازه کمر قابل رویت هست

علی میرزای کمر- ازترمینال که

بری بعداز طویله آقا احسان به

طرف بالا پشت خونه آقا عطا

مرحوم  قرار داشت  که بعداً

به طرف دره پایین سقوط

کرده که  درحال حاظر چسبیده به باغ حاجی محبعلی اباذری اون دوتا کمر

باهم هستند قدیما غروب که

میشد همه می رفتند چشمی لو که از (رونا) مال و وره کولی میآمد رونا مسیر تردد

گوسفندها که مال گفته میشه

وبرّه وبزغاله هم وره کولی است تا آنها را ازهمدیگر جدا

کرده وبه طرف خونه هدایت

کنند در ایام بهار اکثراً غروبها

هوا بارانی میشد و زیر علی

میرزای کمر خشکی بود وهمه

میرفتیم اونجا که خیس نشیم

تا گوسفدها بیایند اون سال ها

خیلی خدا به ما رحم کرده بود

که بعدها من رفتم تهران 

شنیدم که علی میرزای کمر به

طرف دره سقوط کرده ویکم

اثر آن کمر درجای خودش باقی هست  خروس کمر- بعد

از زمین فوتبال بغل دست راه

یک سنگ بزرگ شبیه خروس

هست که به آن خروس کمر

میگویند به صخره های بزرگ

( تَله) میگویند مثل میخ تله

مسیرجاده بعداز وجینرو  که باغ تمام میشود آن صخره بلند

که ماشین از زیرش ردمیشود

میخ تله میگویند 

(شادوپیروز باشید)