خاطره روباه موذی........علی اباذری

یه خاطره شما رو بوگوم از قدیمان

اون وقتان من خیلی کوچیک بم یادمه یدنه روباه به که هر شو میامه محل گشت مِزه و شانسی مرغ لاهانان رو سر مِزه و یدنه مرغی و خروسی که معلوم نبه کدام بدبختی شانسه .میگیتو در مُبُرد.

بلاخره مایی پیله پیر که شکارچی قهاری به یدنه تله بکاشتو دو سه شو قایم گرست تا بتنه اون بیصحب روباه رو بگیره.. خلاص با هزار بدبختی دم صبح این موش مورده روباه رو بگیتو سلام صلوات بیورد مسجدی دم و همه رو صدا کرد که چه کنیم این زلیل مرده رو تا دلمان خنک گرده؟؟

یکی بوگوت تش بزنیم رقص کنه بخندیم

یکی بوگوت دنگنیم سگانی ور قشنگ اول سکده کنه بعد بمیره

یکی دیگه بوگوت همین مسجدی اقاقی داری سر دارش بزنیم

مایی پیله پیر که به فکر فرو بشه به انگار میخواست رآکتور اتمی کشف کنه یهو بوگوت خیر!!

یهو جمعیت بوگوتن خیر؟؟؟

بوگوت بله خیر

بشین یه دنه پیله زنگوله بیورین من شما رو بوگوم

خلاصه سرتانو درد نیورم یکی بشه یه دنه پیله زنگوله از گردن نر وره رو باز کردو بیورد

مایی پیله پیر هم اونو با احتیاط محکم دِوَست این بیچاره روباهی گردن و بگوت اسه بشین کنار میخوام ولش کنم تا مردم بوگون چرا مایی پیله پیر ولش کرد...روباه هم خیلی خوشحال و جفتک زنان درشه بخیالش که خوب انسانای سر رو کلاه هناییم..

یکی بوگوت مشتی مارو از صبح الاف کردی مسجدی در روباه رو زنگوله  دِبَندی  ول کنی؟؟بوگوت یکم صبر کنین خودتان متوجه میگردین....

القصه

هرشو فیلم سینمایی داشتیم این بیچاره روباه نصفشو که میامه نزدیک ده برای شکار مرغ و خروس سگان از زنگوله صدا متوجه میگرستنو این بدبخته بینوا رو پی همنان

اینوحیوان هر جور میخواست بشو شکار حالا موش یا خرگوش یا چیزای دیگه این زنگوله صدا کارشو خراب میکرد.تا اینکه از گشنگی بُمُرد

داستان حقیقی از دوستم سلطانی از موچان